Монгол төрийн “нүд” сохорчээ

Монголын хамгийн баянбизнесмэнБНСУ-дбизнесэрхлэн, хэдэн жил болсны дараа Солонгосын засаг захиргааныханд хандан:“Би Их сургууль байгуулах гэсэн юм, нэрийг нь Сөүлийн Их сургуульгэж нэрлэмээр байна” гэвэл Солонгосын боловсролын яам, Сөүл хотын захиргаа ямар хариу өгөх бол. Мэдээжийн хэрэг тэд татгалзах биз. Тэгэнгүүтманай “баян бизнесмен” өөрийн нээх гэж байгаа сургуульдаа Сөүлийн их сургууль гэдэг нэрийг авч өгөхийн төлөө Солонгосын төр захиргааны албан тушаалтнуудыг хахуульдвал ямар бол…

Эрхэм уншигч та ингээд төсөөлөөд үз дээ…

Дэлхийн аль улс орнуудад “брэнд”нэр гэж бий. Энэ нэр тухайн улс орны түүхэнд нэрээ дуурсгасаналдартай хүмүүс, уламжлалт биет болон биет бус соёлын өв, нийслэл хот зэргээр дамжин илэрдэг. Франц улсыг “Наполеон Бонапарт”-гүйгээр, Япон улсыг“цайны ёслол”-гүйгээр, Швейцарийг “Швейцарийн банк”-гүйгээр,АНУ-ыг ерөнхийлөгч агсанЛинкольнгүйгээр, Монгол улсыг эзэн Чингис хаангүйгээртөсөөлөх аргагүй.

Үүний нэгэн адил улс орон бүрийн нийслэл хотын нэр ч гэсэнтухайн улс орны брэнд байдаг. Тиймгүйсэн бол хэн дуртай нь Токио, Сөүл, Лондон, Москва, Фарис, Бээжин гэсэн хотуудын нэрийг хүссэн зүйлдээ ашиглаж болох биш үү.Тийм ч учраас эдгээр брэнд нэрийгхэрхэн “ашиглах, ашиглуулах” тухай хуультай болох асуудал яригдаж эхлээд байна.

Нийтлэлийн эхэнд дурьдсанчлан Сөүл хотын захиргаа ямар ч тохиолдолд манай “баян” бизнесмэнд “Сөүлийн Их сургууль” гэдэг нэрийг олгохгүй нь тодорхой. Тэдэнд мөнгө хөрөнгөнөөс илүүтэй улс орны хувьд үнэт зүйлс гэж бий, түүнийгээ ч яс махандаа тултал ойлгодог ард түмэн.

Харин манайд бол эсрэгээрээ.

“Итгэл-Найдвар-Хайр” /Faith-Hope-Love/ хэмээхболовсролынбайгууллагын гэхээсээ илүүтэй шашны байгууллагынуриа гэмээрүгийг сургуулийнхаауриагаа болгосон Солонгосын 100 хувийнхөрөнгө оруулалттай “Улаанбаатар Их Сургууль” гэх сургууль Улаанбаатар хотын төв, Зүүн дөрвөн замын урд, хотын төвийн“А” зэрэглэлийн газарт6 давхар сургуулийнхаа байрыг бариад, түүнийхээ дээр итгэл төгсУлаанбаатар Их Сургууль гэж бичжээ.

Үргэлжлэлийг эндээс